هیدروکربنهای سنگین به دستهای از هیدروکربنها گفته میشود که زنجیره کربنی این هیدروکربنها بیش از ۱۲ کربن داشته و دانسیته بیشتر از ۰/۸ گرم بر سانتیمتر مکعب دارند. معمولاً نقطه جوش آنها بین ۱۵۰-۳۸۰ درجه سانتیگراد میباشد. از ویژگیهای بارز این ترکیبات میتوان به مولکولهای درشت، فراریت کم و اشتعالپذیری کمتر نسبت به برش سبک اشاره کرد. همچنین اگر بخارات آنها با نسبت مشخصی با هوا مخلوط شوند بسیار انفجاری هستند. این ترکیبات علاوه بر هیدروژن و کربن حاوی مقادیر کمی اکسیژن، نیتروژن و گوگرد میباشند. هرچه مقدار گوگرد در ترکیبات هیدروکربنی بیشتر باشد، باعث تغییر رفتار فیزیکی شده و منجر به خوردگی میشود؛ بنابراین هرچه عناصر جایگزین در هیدروکربنها کمتر باشد نفت خام سبکتر میشود. این ترکیبات در صنایع شیمیایی و پتروشیمی جهت تولید گرما در بویلرها و کورهها، مشعلهای خانگی، روغنهای روانکننده، سوختهای سنگین (کشتی، کامیون و…) و بهعنوان سوخت در نیروگاهها استفاده میشود.